วัดนี้สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยพระนางจามเทวี เมื่อ พ.ศ. 1220 ซึ่งตามตำนานจารึกในใบลานเล่าว่า ขุนหลวงปาละวิจามาตั้งเมืองที่นี่ที่เป็นเมืองหน้าด่าน และได้สร้างวัดขึ้นบนยอดดอย ต่อมาเกิดเหตุไฟป่าได้ไหม้ลุกลามวัดเสียหาย ทำให้เหลือแต่เจดีย์และศาลาเล็ก ๆ เพียงหลังเดียว อย่างไรก็ตาม วัดนี้ยังเป็นที่ประดิษฐานเจดีย์ธาตุดอยเวียงอันเก่าแก่ซึ่งมีพระบรมสารีริกธาตุบรรจุอยู่ รวมทั้งพระพุทธรูปเก่าแก่อีก 3 องค์ องค์แรกเป็นพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์ปางมารวิชัยหน้าตักกว้าง 29 นิ้ว ที่เรียกกันว่า “พระเจ้าสายฝน” เพราะเคยมีเรื่องเล่าว่าครั้งหนึ่งฝนแล้ง ชาวบ้านเดือดร้อนเลยนำพระองค์นี้มาแห่ขอฝนปรากฎว่าฝนก็ตกตามที่ขอส่วนองค์ที่สองหน้าตักกว้าง 99 นิ้ว ประดิษฐานที่ศาลาการเปรียญ และองค์ที่สามหน้าตักกว้าง 89 นิ้วประดิษฐานที่เชิงดอย พระพุทธรูปทั้งสององค์นี้ ข้างในเป็นศิลาแลงและข้างนอกฉาบปูน สมัยที่ค้นพบนั้นเหลือไม่เต็มองค์ เห็นแต่เศียรปักดินชาวบ้านจึงเรียกว่า “พระเจ้าดำดิน” และทุกปีในวันแรม 8 ค่ำ เดือน 7 จะมีประเพณีสรงน้ำพระธาตุที่ได้สร้างบรรยากาศที่มีชีวิตชีวาคืนสู่วัดแห่งนี้10 วัดห้ามพลาดเมื่อมาลำพูนร้านอาหารต้องลองของลำพูนร้านเก๋ ๆ นั่งชิวในลำพูน
